Eenzaamheid kent iedereen wel………..

“Wie heeft zich wel eens eenzaam gevoeld”, zo begon de gespreksleider de avond in Rozet. Het werd even stil en een handje vol handen ging omhoog. Beneden aan de trap klonk het “Iedereen eigenlijk wel”. En eigenlijk is dat ook wel zo als men goed nadenkt.

We zijn een avond te gast om over eenzaamheid te praten met vele instellingen, scholieren en gemeente maar ook met ervaringsdeskundigen. Een ervaringsdeskundige is iemand die weet waar hij/zij over praat omdat deze hetzelfde mee maakt of heeft meegemaakt.

Volgens cijfers blijken er in Arnhem zo rond de 13 duizend inwoners met eenzaamheid te maken hebben. Van helemaal geen contact tot sporadisch contact hebben met anderen. Dit varieert van kinderen tot en met ouderen.

Eenzaamheid is niet alleen bij ouderen van toepassing maar ook kinderen vallen onder deze groep. Is dit een sociaal mediaprobleem? Nee want uit gegevens blijkt dat mensen die op sociale media zitten zich niet eenzaam voelen. Door chats en internetvrienden heeft men toch contact met anderen en creëert zich ook zo een eigen netwerk.

Er worden deze avond een aantal groepen samengesteld om van iedereen zijn punt te horen wat er eigenlijk aangepakt zou moeten worden om eenzaamheid beter aan te pakken. Daarna mag men stemmen over elke punt dat hij/zij het meest aantrekt. Per groep moeten er twee punten over blijven die dan op het eind van de avond weer besproken worden.

Het valt op dat er eigenlijk geen site of boekje is waar alles in staat qua aanbod in Arnhem om eenzaamheid tegen te gaan. We kennen wel de gemeentegids maar deze is te uitgebreid door alle informatie dat er in staat. Ook mist men daarin een uitleg van wat een instelling e.d. inhoudt en doet. Daarnaast hebben we ervaringsdeskundigen aan tafel die nog nooit een computer hebben aangeraakt.

Ook door het ontbreken van veilig vervoer in de avonden blijven er veel thuis. Meestal gaat in de avond de deur op slot en de gordijnen dicht en komt men niet meer het huis uit. Een dame van 95 jaar zegt dit al zo rond de schemering te doen en nu veel vroeger vanwege de winter. Zij doet ook niet meer open als er aangebeld wordt omdat ze al een aantal keer een onplezierige ervaring heeft gehad.

Jong en oud aan elkaar koppelen was ook een veel gehoorde speerpunt. Het creëren van hofjes met een binnenplaats, zodat er ook betere sociale controle is en men meer met elkaar optrekt. Een flat of bejaardentehuis waar studenten en ouderen met elkaar leven en activiteiten verzorgen.

En in hoever kent iemand zijn wijk, komt hij/zij verder dan alleen de supermarkt of de slager? Is er een goede openbare ruimte met zitgelegenheid zodat men even kan rusten en zo meer contact kan krijgen? Is er een buurthuis of bewonersgroepen die activiteiten organiseren voor jong en oud in de buurt?

Tijdens de groepsgesprekken kwam vaak naar voren dat de gemeente niets doet, maar is dit wel een taak van de gemeente alleen? Eigenlijk is het een taak van iedereen. Men kan even zijn buren uitnodigen voor een house warming of gewoon op de koffie, samen naar de supermarkt of een buurtactiviteit bezoeken. Sommige buurten organiseren zelf activiteiten zoals een buurtbarbecue.

Dat er nog het een en ander geregeld en uitgewerkt moet worden waren de 70 aanwezigen het allemaal wel mee eens. Eenzaamheid is ook niet binnen een dag op te lossen maar wel iets om aan te werken. Hierop besloten diverse aanwezigen,  w.o. Arnhems Hart, om dit verder te bespreken en er mee aan de slag te gaan. Wellicht zitten er onder de lezers ook binnenstadbewoners die mee willen helpen en/of dingen willen organiseren?